Notes from Berango |
|
|
|
donderdag, oktober 31, 2002
Taxi Woensdag 29 oktober belde Bri mij rond half vier met de mededeling dat het rommelde. Ik zat net in een vergadering toen de telefoon ging. Verschillende mensen riepen al "Oh, oh". Ik heb de vergadering maar gelaten voor wat het was en ben met de taxi naar huis gegaan. Daar Bri ingeladen, oppas voor de kinderen geregeld, en terug naar Bilbao naar de Clinica San Francisco Xavier. Het was prachtig weer, meer dan 25 C, het Guggenheim lag mooi te schitteren in de namiddagzon. Ingecheckt in San Francisco, Bri kreeg een kamertje wat ons deed denken aan een goedkoop hotelletje in Turkeije; sober, oud, zwaar metalen bed, saaie muurkleur (gelig?) maar schoon. We werden grotendeels met rust gelaten, alleen kwam de vroedvrouw Begoña af en toe langs om hartslag te meten. Om kwart over zeven begonnen de eerste persweëen en werden we naar de verloskamer gereden: een kwartier later was Rick eral. Zonder verdoving (een zeldzaamheid in Bilbao). Begoña mocht de bevalling doen, onze gynaecoloog Alvaro Gorrostiaga en een anaesthesiste, keken vanuit de achtergrond toe. Bri mocht knijpen in mijn hand en de hand van een leerling verloskundige. Na de bevalling mocht Rick even op haar buik liggen voordat de navelstreng werd doorgeknipt. Hij werd niet gewassen. Weer twee eigenwijze Hollandse gebruiken. Na een controle door een kinderarts lagen we een uurtje later weer op het kamertje 606. Rick Hij is er!! Rick, 3450 g, 49 cm en volledig compleet met alles erop en eraan. Een mooi ventje, kruising tussen Bart en Willem? Of een volledig eigen derde persoonlijkheid. Waarschijnlijk het laatste. Drinkt goed, poept goed en huilt af en toe als er activiteit wordt gevraagd in de voorgaande punten. zaterdag, oktober 26, 2002
Biertje? Op een terrasje op Telletxe, Algorta had ik vandaag een onverwacht genoegen. Een groen flesje bier. Het had in tegenstelling tot de San Miguels enz. een sterke hopsmaak. Helder, sterk karakter, 33 cc. Een genot op de tong. Ik heb een café gevonden waar ze Grolsch verkopen. Mijn dag kan weer niet kapot. Wat je in Nederland achteloos wegdrinkt is hier een weelderige smaaksensatie. En dat op een terrasje in het zonnetje (eigenlijk te warm vandaag!). En ze hebben ook Wiekse Witte, Chimay en nog wat andere biersoorten. Ik heb mijn stamcafé gevonden! vrijdag, oktober 18, 2002
Nog meer paddestoelen Een paar dagen geleden had onze schoonmaakster Itziar een zakje zelfgeplukte paddestoelen (Cantharellen!) mee. Bri had ze lekker klaargemaakt met veel knoflook, maar dat bekwaam haar niet zo goed. De volgende ochtend pijn in buik enz. Maar het zal de knoflook wel geweest zijn. Wij hadden nergens last van. Spaanse les Ik volg nu twee weken Spaanse les. Ben in de "intermediary" groep geplaatst. Gaat ook wel redelijk. Het is en blijft lastig een taal te leren, valt ook wel wat tegen. Spaans heeft meer uitzonderingen dan regelmatige werkwoorden lijkt het wel. Maar geleidelijk aan beginnnen we wel wat meer te leren. Maar ik ben toch nog erg blij als iemand voldoende Engels praat. Is toch een stuk gemakkelijker. Lunch in het Guggenheim Vanmiddag gelunched in het Guggenheim. Bri was even naar Bilbao gekomen om wat kaartjes voor workshop voor de kids (zaterdag) en poppenkast (zondag) in "The Guggy" te kopen. Meteen maar gelunched daar. Uitermate beschaafd en ook wel lekker. Een keuken met een vleugje Baskisch maar wel vernieuwend. En het museum lag weer mooi te blinken in de felle zon. dinsdag, oktober 15, 2002
zondag, oktober 13, 2002
Nog meer paddestoelen Vanochtend was er een paddestoelen-expositie in Gorliz. Samen met Jan & Juliette + kids (van het symphonie-orkest) gingen we daar even kijken. Veel soorten. Jan gaat regelmatig plukken en weet de lekkere te vinden. Er waren koks bezig met paddestoelen bakken, maar ze zaten meer te zuipen dan uit te serveren. Uiteindelijk één broodje met "setas" weten te bemachtigen. Wel lekker. Vervolgens maar naar het strand gegaan om de jongens lekker te laten dollen. Een lunch met salade, inktvisringen, pimientos en tinto. Het was weer mooi weer en Jill kwam met en McKenzie ook nog even buurten. In de namiddag stak er wat wind op en er kwamen wolken. Ze vormden zich precies boven ons hoofd. Rechts boven een uitstekende kaap, waar de wind vandaan kwam, blauwe lucht. De lucht werd over de kaap geblazen en er vormden zich net voorbij ons wolken uit het niets. Mooi gezicht. De zee was heel vlak maar met mooie lange rollers. Surfing-time. Paddestoelen-weekend Zaterdag gingen we een boswandeling maken in een bosje achter de Amerikaanse school op nauwelijks 1 km van hier. Eucalyptusbomen op een stevige heuvel. Eerst een stukje op een verharde weg, daarna, na een rustpauze voor Bri, een stukje onverhard opgelopen. Bovenop de heuvel was een soort open plek waar enkele boshutten gebouwd waren (padvinders?). Er was een gezin met twee kinderen aan het spelen. Bleek een collega van mij te zijn! Verder kwamen we allerlei paddestoelen tegen. Het seizoen is daar, maar met ons boekje durfden we er geen te plukken. De giftige en lekkere lijken erg veel op elkaar. De bramen lopen ook op hun eind en smaken niet echt meer. Al met al wel 5 uur in de buitenlucht met mooi weer. vrijdag, oktober 11, 2002
Scoren Terwijl de buik van Bri een perfecte ronding begint te krijgen en van een dergelijke omvang is dat zij zo onderhand een sateliet in orbit zou moeten kunnen hebben vanwege haar zwaartekracht, maar de echte sateliet zich binnenin haar buik bevindt, had ik gisteren en vandaag het euforische genoegen om dik te scoren met de website van het Agentschap die in september maar liefst 35000 bezoekers meer had dan in augustus, waardoor onze big boss mij vanochtend een e-mail schouderklopje gaf om dat hij daar ook erg blij mee was en ik door het goede gevoel weer allerlei nieuwe ideëen kreeg om in de toekomst nog meer bezoekers naar de website te trekken. Door dit alles kon ik mooi een hele lange zin zoals hierboven creëren. En het was zowaar weer mooi weer ook vandaag. dinsdag, oktober 08, 2002
Gedachten Ik zat laatst wat notities door te lezen en het viel me op dat ik behoorlijk vaak schrijf over hoe "geweldig leuk" ons leven hier is. Als we het Journaal bekijken becommentariëren we dat vaak met: Blij dat we niet in Nederland zijn nu. Elke keer als het weer hier beter is "scoren we". Als het slechter is, is het een uitzondering. Wat is dat toch? Het lijkt een onbewuste manier om onze keuze voor expat te bevestigen. Argumenten aandragen, bevestiging te zoeken voor het feit dat we een beslissing hebben genomen om het avontuur te zoeken. Want hoe je het ook went of keert, het is en blijft hard werken. Netwerken, problemen overwinnen, oplossingen verzinnen.... De dips zijn dieper, de toppen zijn hoger. Tropenjaren? Ik denk dat die uitingen van "hoe goed wij het hebben" een onderdeel zijn van een zelfbevestiging. Je maakt in je leven veel keuzes en je bent vaak onzeker of het de juiste keuzes zijn. Je moet er maar mee leven. Door die keuzes te onderbouwen met de "good-feeling"- momenten en deze te benadrukken, kun je ook daadwerkelijk met je keuzes leren leven. Je creert de werkelijkheid die je gekozen hebt en bouwt die om tot een paleis. Met andere woorden: De keuze om naar Spanje te gaan was goed en we vinden nu dagelijks de argumenten om dat te onderbouwen. Opportunisme in optima forma. Ik kan er eigenlijk wel goed mee leven...... Voer voor psychologen? maandag, oktober 07, 2002
Website Ben ondertussen ook nog een website voor een bevriende bassist aan het bouwen. Heeft een snabbeltje in het verkopen van Poolse violen, cellos e.d. Check it out: Eerste testpagina Mooi weekend Het laatste? Want er schijnt regen aan te komen en als dat komt dan is dat meteen voor een paar weken. Maar ondertussen is het nog steeds erg lekker. Al ruim vier weken. Zaterdag weer wezen tennissen, ben nu lid van de sportclub, dus de beuk gaat er weer in! 's Middags een vette barbecue met veel mensen van de Amerikaanse school (was eigenlijk een kinderfeestje). Een leuk dorpje vlakbij met midden in het dorp een grasveldje met barbecues. Alsof je op de markt in Retranchement gaat zitten barbecuen. Niet slecht... Zondag eindelijk eens wat geklust in huis. Met de komende geboorte geen overbodige luxe. Wiegje, gordijnen, bedden verplaatst, elektriciteit, enz enz. En daarna in onze favoriete Asador onder de perenbomen een paar pilsjes met vrienden. Het leven is goed en dat mag nog wel even zo doorgaan. Niet voor Claus dus. Die goede man vond het welletjes. Deed veel aan mijn vader denken. Parkinson is a killer. |
